Omar leavin

Zijn het de verhaallijnen die een top-serie van al die andere tv-series onderscheidt? Is het ‘t plot? Zijn het de verrassingselementen, het onvoorspelbare? Zijn het de dialogen? Is het de cameravoering, de muziek? Jazeker, het zijn allemaal onmisbare ingrediënten voor een serie van formaat.

Maar het allerbelangrijkste van een iconische topserie zijn toch wel de karakters. Daarmee valt of staat de hele reeks. Seinfeld is al van de vorige eeuw, maar iedereen heeft Jerry, George, Elaine, Kramer en Newman nog op z’n netvlies staan. En wat te denken van Friends. Dat kun je je toch niet voorstellen zonder Rachel, Joey, Ross, Monica, Phoebe en Chandler?

Breaking Bad, één van mijn favoriete series, had een geweldig plot en een dito cameravoering. Maar zonder z’n iconische personages had het natuurlijk nooit van z’n leven vijf seizoenen lang miljoenen mensen aan de buis gekluisterd. Walter White aka Heisenberg himself, Jesse Pinkman, Hank Schrader, Saul Goodman, Gustavo Fring, Mike Ehrmantraut, Todd Alquist, Skinny Pete en Hector Salamanca bewezen dat de casting director in Hollywood en ver daarbuiten vast en zeker de meest onderbetaalde baan van allemaal is.

The Sopranos, een andere serie in m’n top 3, idem dito. Tony Soprano. Dr. Jennifer Melfi. Silvio Dante. Paulie ‘Walnuts’ Gualtieri. Bobby ‘Bacala’ Baccalieri. Christopher Moltisanti. Phil Leatardo. Karakters waar je je de vingers bij aflikte.

Toch is er één serie die al die andere, niet alleen qua plot, verhaallijnen, acteerprestaties, onderhuidse boodschap en rauwheid, maar zéker ook qua personages, de loef afstak. Ik heb het dan natuurlijk over The Wire, het crime drama dat aan het begin van dit millennium ontsproot aan het brein van misdaadverslaggever David Simon.

De lijst van iconische karakters in The Wire is schier eindeloos. Bunk Moreland. Jimmy McNulty. Cedric Daniels. Bubbles. William Rawls. Lester Freamon. Thomas ‘Herc’ Hauk. Kima Greggs. Roland ‘Prez’ Pryzbylewski. Avon Barksdale. Stringer Bell. D’Angelo Barksdale. Bodie. Marlo Stansfield. ‘Proposition Joe’ Stewart. Frank, Nick en Ziggy Sobotka. Brother Mouzone. Clay Davis. Het is slechts een ultrakorte bloemlezing, want de lijst is zonder overdrijven ellenlang.

We hebben dan bovendien de meest iconische van het hele stel nog niet eens genoemd. Omar Little.

Omar is een soort van Robin Hood van Baltimore, die van het bestelen van drugdealers een verdienmodel maakte. Omar is mytisch, rauw, angstaanjagend, respect afdwingend, street tot en met, gevaarlijk en onberekenbaar, gay als een toeter, ubercool, nietsontziend, maar bovenal recht voor z’n raap, met z’n eeuwige lange jas, z’n shotgun, z’n zwarte bandana, en z’n (letterlijk) levensechte litteken. The game is out there. And it’s either play, or get played, zo luidt z’n adagium.

Omar werd perfect neergezet door Michael K. Williams, die daarmee ongewild de ster van de serie werd. Zelfs Idris Elba, als druglord Stringer Bell, moet het tegen ‘m afleggen. Dat vond ook Barack Obama, dus dan is het zo: ‘Omar is my favorite character in my favorite show.’

Omar Little haalde het einde van The Wire niet, en nu is ook Michael K. Williams voltooid verleden tijd. Maandag werd-ie dood, waarschijnlijk als gevolg van een overdosis, gevonden in z’n appartement in New York.

Omar en Williams werden 54 jaar. Twee keer 27 dus. Welcome to the club. •