Dick Lukkien naar Ajax? Tou eem!

Niets menselijks is (sport)journalisten vreemd. We horen objectief te zijn, maar natuurlijk hebben ook wij zo onze voorkeurtjes. En uiteraard zijn wij niet te beroerd om een bevriend contact, als het zo uitkomt, een kontje te geven.

Zo werd Martijn Krabbendam van Voetbal International enige tijd geleden gebeld door wat Engelse collega’s, die wilden weten wat ze met Arne Slot voor vlees in de kuip hadden. ‘Jullie hebben de beste trainer van Europa naar Engeland gehaald’, kregen die te horen, want Krabbendam is de beroerdste niet. Als je dan toch de loftrompet wilt steken, doe het dan met luid klaroengeschal.

Andersom werkt het soms ook. Zo heeft Studio Sports Jeroen Grueter al sinds jaar en dag een zwak voor het Schotse Celtic, waar midden jaren 90 Willem II-spits Hans van Arum een weekje op proef zou komen. Of die van Arum wat voor Celtic was, wilde Lindsay Herron van de Scottish Express weten.

Nou, daar was Grueter duidelijk over. Die vond dus van niet. Gevolg: Van Arum speelde nóóit in het groenwit van de Bhoys – al gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat het ook heel goed mogelijk is dat Van Arum zelf eigenhandig zijn stage verknalde.

Niet dat er iemand naar me luisterde, maar zelf heb ik me ook wel eens aan mannetjesmakerij bezondigd. Zo had ik maar wat graag gezien dat Fritz Korbach of Simon Kistemaker – God hebben hun ziel – ooit eens in het Oosterpark de scepter zou zwaaien. Hoewel Korbach al lang over zijn houdbaarheidsdatum heen was, prees ik hem in 2002 middels een VI-column aan bij de FC.

‘Laat Fritz nog één keer z’n kunstje vertonen, alsjeblieft’, smeekte ik. ‘Gewoon een half jaartje, om de FC in de eredivisie te houden.’

Dat was, gelukkig maar, tegen de dovemansoren van Hans Nijland gericht. El Presidente wist een véél betere kandidaat en haalde Ron Jans naar de Zaagmuldersweg. Daar heeft geen van beide partijen ook maar een seconde spijt van gehad. Jans bleek een schot in de roos en hield het bijna acht jaar vol bij de Trots van het Noorden.

Sterker nog, FC Groningen heeft nooit meer zo geswingd als onder Jans. Goed, er werd een KNVB-beker gepakt in 2015, en da’s zeker ook wat waard, maar qua amusementswaarde hield het onder Huistra, Maaskant, Van de Looi, Faber, Buijs en Wormuth niet altijd over.

Tot 2024 dan. Wat heet. FC Groningen swingt, onder de bezielende leiding van Dick Lukkien, als nooit tevoren. Dat begon halverwege vorig seizoen in de KKD, waarna Lukkiens jonge honden dat een niveautje hoger moeiteloos weten door te trekken. Nu nog even de kansen leren benutten, en we gaan dit seizoen in de Euroborg nog eens dubbele cijfers meemaken, wat ik u brom.

De Groningse Lente blijft ook in de rest van het land niet onopgemerkt. In menig sportprogramma wordt de gretigheid, intensiteit en onbevangenheid van het jeugdige FC Groningen genoemd en geroemd. Jeroen Elshoff van Studio Sport was er zelfs als de kippen bij om Dick Lukkien een kontje te geven.

Lukkien naar Ajax? Waarom niet, vond de commentator. ‘Als Farioli naar Ajax kan, dan kan hij dat ook’, aldus Elshoff.

Geen speld tussen te krijgen, natuurlijk. En hoewel ik het Dick van harte gun, lijkt het me dat ze daar in Amsterdam nog maar even een paar jaar geduld moeten hebben. Eerst al swingend van de FC een gedegen subtopper maken en al die jonge honden tot volle wasdom laten komen. Pas als dat klusje is geklaard, praten we verder.

Deze column verscheen eerder op RTV Noord.